Vrij Nederland | Paniek op het bord

Voedselschandalen leiden steeds vaker tot een paniekerige hype, gevoed door sociale media, aangewakkerd door ngo’s en versterkt door het wantrouwen in keuringsdiensten die steken laten vallen. Is de paniek over ons voedsel terecht?

Brood met asbest, garnalen met voldoende gif om een rat te doden, brood met mensenhaar, verboden groeihormonen in vleeswaren, besmette mosselen,  en – terug van weggeweest – paard  in het rund. De afgelopen maanden doken er allerlei zaken op in ons eten die er niet in horen. 
En dat terwijl we nog aan het bijkomen zijn van 2013, met paard in gehaktballetjes van Ikea, in de lasagne van Albert Heijn en in de Chili con carne van Iglo. De grappen over deze horsegate waren niet van de lucht ( ‘Paard, het meest veelzijdige stukje rund’), maar ook de verontwaardiging was groot. Hoe kon het dat er zo makkelijk gefraudeerd kan worden met ons eten?
Hetzelfde jaar kwamen er biologische eieren voorbij die helemaal niet biologisch waren, toonde Zembla ons vlees besmet met poepbacteriën en liet hetzelfde programma klokkenluiders aan het woord over het omkatten van gewoon vlees naar (duurder) vlees met het keurmerk Beter Leven. Europarlementariër Esther de Lange, onvermoeibaar als het om bestrijden van voedselfraude gaat, wist in het najaar te melden dat inktvisringen gemaakt worden van varkensanus. Maar dat bleek gelukkig een broodje aap.

Lees hier: Paniek op het bord